Dünya nüfusu azalıyor. Bu bilgi, ilk bakışta kulağa bir başarı gibi gelebilir. “Çok fazla insan var, gezegen zaten yorgun” diyenlerin sayısı az değil. Ancak doğurganlık oranlarındaki dramatik düşüş, erkeklerde sperm sayısının son 40 yılda yarı yarıya azalması ve doğurganlık tedavilerine olan talebin patlaması, bizi farklı bir gerçekle karşı karşıya bırakıyor: Acaba bu bir tesadüf değil mi?
Kemâl Özer’in İnsanı Yok Et! adlı kitabı, bu tabloya karanlık bir pencere açıyor. Özer, modern dünyada insan nüfusunun kasıtlı biçimde azaltıldığını ortaya koyuyor. Kimi zaman aşılarla, kimi zaman doğum kontrol politikalarıyla, kimi zaman da kültürel dönüşüm projeleriyle... Özer, Rockefeller’dan Gates’e, Kissinger’dan Roma Kulübü’ne uzanan bir hattın, doğurganlığı hedef aldığını yazıyor.
Sonuçlar çarpıcı: Özer, Türkiye’nin bile 1960’lardan itibaren küresel nüfus politikalarına entegre olduğunu, sağlık politikalarının ve medya stratejilerinin bu doğrultuda şekillendiğini detaylandırıyor. Aşı programlarından eğitim sistemine kadar birçok alanı, kitapta “sessiz bir savaşın parçası” olarak ele alıyor.