Tövbe duası: Tevbe istiğfar duası Arapça okunuşu ve Türkçe anlamı

Tövbe duası, bir Müslümanın işlediği günahlardan pişmanlık duyarak Allah'tan af dilemesi için okuduğu bir duadır. Tövbe etmek, Allah'a sığınmak, O'nun affına sığınarak yanlışlardan dönmek anlamına gelir. Tövbe duasını içtenlikle yapmak ve bir daha aynı hataları yapmamaya niyet etmek, tövbenin kabulü için önemlidir.

namazlardan sonra, kandillerde yapılacağı gibi her daim de yapılabilmekte. , Allah'a yönelip günahlardan af dilemek için okunan duadır. İstiğfar ise Allah'tan günahların bağışlanmasını istemektir. İstiğfar (tövbe) duası, kişinin Allah'tan af dilemesi ve yaptığı hatalardan dolayı bağışlanma istemesi amacıyla okunan bir duadır. İşte tövbe istiğfar (Tevbe) duası Arapça okunuşu Türkçe anlamı.

birbirini tamamlayan kavramlardır. Tövbe içsel bir temizlenme iken, bu temizlenmenin dışa yansımasıdır. Tövbe etmek isteyen kişinin öncelikle işlediği günahlardan içtenlikle pişman olması, günah işlemeye bir daha dönmeme niyetinde olması ve Allah'a yönelerek O'ndan bağışlanma dilemesi gerekmektedir. , bu süreçte kişinin Allah'a yaklaşmasına ve iç huzura kavuşmasına yardımcı olur. Arapça okunuşu ve Türkçe anlamıyla yapılan istiğfar duaları, tövbenin en önemli unsurlarından biridir.

Günah çukuruna düştüğünde, 'Ben bittim. Allah beni affetmez artık. Tövbe etsem ne olacak' deyip ümitsizliğe kapılma. Çünkü, kulun yaratıcısı var. Allah’ımız var. Rabbimiz Tövbe kapısı ardına kadar açmıştı.

Tövbe, işlenen günahın, yapılan hata ve kötülüğün farkına vararak pişmanlık duyma hissi, dönüş yapma iradesi ve kararlılığıdır. , dil ve kalple yapılır. “Allah’ım işlediğim günahlardan ve yaptığım kötülüklerden pişmanım, tövbe ettim, mağfiretini diliyorum, beni affet!” demek veya benzeri ifadeler kullanmak dille yapılan tövbedir.

Bu tür söz ve dualar kalpteki pişmanlık duygusunu yansıtırsa bir anlamı ve değeri olur. Pişmanlık duymadan sadece dille yapılan tövbenin hiçbir değeri yoktur. Mümin bilerek veya bilmeyerek işlediği günahlardan dolayı tövbe eder.

Affı ve mağfireti için Allah’a yalvarır. Peygamberimiz, gelmiş geçmiş bütün günahları affedilmiş olmasına rağmen, günde yüz kere tövbe eder, Allah’tan af dilerdi. (Müslim, Zikir, 41) Bundan dolayı hiçbir mümin “Ben günah işlemedim, niye tövbe edeyim!” diyemez. Çünkü kul kusursuz olmaz, bilerek veya bilmeyerek işlenen pek çok günah vardır. Yüce Allah, “... Kendinizi temize çıkarmayın.” (Necm, 53/32) buyurur.

TÖVBE DUASI NEDİR, NASIL TÖVBE EDİLİR?

Allâh’a kulluğun en mühim tezâhürü, istiğfar ve duâdır. Zira istiğfar ve duâ ile meşgul olan kişi, hem acziyetini idrâk etmiş, hem de Rabbini zikredip O’nunla beraberlik hâlini yaşamış olur. İşte Peygamber Efendimiz'in (s.a.v.) uygulayarak yaptığı ve bize öğrettiği istiğfar duası.

Cenâb-ı Hak şöyle buyurur:

“” (et-Tahrîm, 8)

“(O müttakîler), geceleri pek az uyurlar, seher vakitlerinde de istiğfâra devam ederler.” (ez-Zâriyât, 17-18)

Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:

“Ey insanlar! Allâh’a tevbe edin ve O’na istiğfâr edin! Muhakkak ki ben her gün yüz defa, hattâ yüzden daha fazla, Allâh’a tevbe ediyor ve O’na istiğfâr ediyorum.” (Ahmed, IV, 261; Nesâî, Kübrâ, IX, 168; Krş. Müslim, Zikir, 42)

“Her sabaha çıktığımda mutlakâ Allah Teâlâ’ya yüz defa istiğfâr ederim.” (İbn-i Ebî Şeybe, Musannef, VI, 57/29445; Nesâî, Kübrâ, IX, 167)

Bu sebeple seher ve fecir vakti, selef-i sâlihîn arasında, “İstiğfar ve duâ vakti” olarak bilinir ve ona göre îtinâ gösterilir.

İbn-i Ömer -radıyallâhu anhumâ- şöyle der:

“Biz, Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in bir mecliste yüz defa:

"Rabbiğfir-lî ve tüb aleyye, inneke ente’t-tevvâbü’r-rahîm"*

"." dediğini sayardık.” (Ebû Dâvûd, Vitir, 26/1516; Tirmizî, Deavât, 38/3434)

Ebû Hüreyre -radıyallâhu anh- da şöyle der:

“Rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem Efendimiz’den daha çok

""

"Allâh’a istiğfâr eder ve O’na tevbe ederim!» diyen başka birini görmedim." (Nesâî, Kübrâ, IX, 171; İbn-i Hibbân, Sahîh, III, 207/928)

Allah Rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz de şöyle buyururlardı:

“Bir kimse istiğfârı dilinden düşürmezse, Allah Teâlâ ona her darlıktan bir çıkış, her üzüntüden bir kurtuluş yolu lûtfeder ve ona ummadığı yerden rızık lûtfeder.” (Ebû Dâvûd, Vitir, 26/1518; İbn-i Mâce, Edeb, 57; Ahmed, I, 248; Hâkim, IV, 291/7677)

En güzel tövbe ve istiğfar nasıl getirilir, hangi dua edilir?

Yine Nebiyy-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, istiğfârın en güzel şeklini beyan sadedinde buyurmuşlardır ki:

“İstiğfârın efendisi ve en üstünü şöyle demendir:

Allâh’ım! Sen benim Rabbimsin. Sen’den başka ibadete lâyık hiçbir ilâh yoktur. Beni Sen yarattın. Ben Sen’in kulunum. Ezelde Sana verdiğim sözümde ve vaadimde hâlâ gücüm yettiğince durmaktayım. İşlediğim kusurların şerrinden Sana sığınırım. Bana lûtfettiğin nîmetleri yüce huzûrunda minnetle anar, günahımı îtirâf ederim. Beni affet, şüphe yok ki günahları Sen’den başka affedecek kimse yoktur.”

Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- sözlerine şöyle devam etmişlerdir:

Tövbe Etmek ve Şartları

Tövbe nasıl edilir? Tövbe etmenin şartları ve yükümlülükleri nelerdir? Tövbenin bozulması durumunda ne yapılmalıdır?

Büyük Tevbe ve İstiğfar Duâsı

Rahmân ve Rahîm olan Allah´ın adıyla.

Estağfirullah. Estağfirullah. Estağfirullahe'l-azîm el-kerîm, ellezî lâ ilâhe illâ huve'l-hayyu'l-kayyûmu ve etûbu ileyhi. sözünü 7-11-33-99 şeklinde tekrar edebilirsiniz.

Tövbe duası, kişinin iç dünyasıyla yaptığı bir hesaplaşma ve Allah'a yönelerek bağışlanma dilemesidir. Samimi bir niyetle yapılan tövbe, Allah'ın affediciliği sayesinde kabul olur. Unutmayın: Tövbe sadece dil ile yapılan bir işlem değildir. Kalben de inanarak ve günahlardan vazgeçme azmiyle yapılmalıdır. Tövbe, insanın kendini yenilemesi ve daha iyi bir insan olması için önemli bir fırsattır.