Efor ve mücadele kazandı

İki takımın ligdeki görüntülerine ve formlarına baktığımız zaman, ev sahibi olmasının da getirisiyle maç önünde Fenerbahçe önde görülebilirdi. Ancak bu maçlar, tarihi olarak bize çok şey söylemiştir her zaman. Kadrolardan, teknik adamlardan bağımsız, öyle maçlara şahitlik ettik ki; büyük maç tabirini iliklere kadar yaşadık. Maç önündeki beklentim de yine öyleydi. Sergen Yalçın'ın bu sezon derbi başlangıçları kayda değerdi. Ancak bu tarz maçları artık bitirmesi de gerekiyordu. Maç başlangıcı ilk 5 dakika itibariyle siyah-beyazlıların ön alan baskısına sahne oldu. Burada Jurasek fırsatta buldu ama yine kalite devreye girdi. O anlardan sonra Fenerbahçe oyunu dengeleyerek Beşiktaş'ı geri itti. İlk yarıda Fenerbahçe her bölgede baskı ile oyunu ele aldı çünkü Sergen Yalçın'ın orta sahadaki Salih tercihi belirleyiciydi. Cerny 10 numara yerine sağ öne kayıp, Orkun oraya geçse, daha organize olunacağı aşikardı. Uzun toplarla oluşturulmaya çalışılan tehlikeler ise Fenerbahçe savunması tarafından savuşturuldu. Taktik, arka boşlukta hata kovalamak üzerineydi. Keza biraz ön alana çıkıp, yazıda bahsettiğim Cerny'i sağdan kullanınca golü buldu Beşiktaş. Gol sonrası plan ve oyun Beşiktaş lehine dönecekti. Çünkü risk alarak öne çıkacak Fenerbahçe, ligin en iyi geçiş yapan takımına karşı zorlanacaktı. Belirleyici olan Kartal'ın bu skoru ne kadar sürdürebileceğiydi. Keza Abraham'ın alakasız yerde hatası, penaltı ile skoru eşitledi. İleride faydası yok, geride zararı çok dedikleri bu olsa gerek.

İkinci yarı roller değişti. Beşiktaş, önde baskı kurarak 15 dakikaya 3 pozisyon sığdırırken, Fenerbahçe geçiş oyununa yöneldi. Kaleci Tarık, Sarı-Lacivertlileri skor olarak oyunda tutan isim oldu bu bölümde. Fenerbahçe'deki kulübe eksikliği de uzun süre dokunuşu geciktirince, ev sahibi ekibin yorgunluğu göze çarptı. Maç son bölümde gel gite döndü ve az daha dirençli olanın kazanacağı hale geldi. Son sözü yine Cerny söyledi ve Beşiktaş iyi mücadele ettiği maçı kazandı.