Önce sıfır sorun, sonra azami işbirliği ve nihayet tam entegrasyon. Nihai hedef, kardeş komşu ülkelerin şu veya bu şekilde (mesela Avrupa Birliği''ne benzer bir çatı altında) birleşmesi.Bu yolda tökezlediğimiz ve hatta düştüğümüz yerler olabilir; yılmayacağız, toparlanacağız, düştüğümüz yerden kalkacağız ve hedefe doğru yürümeye devam edeceğiz.“Niye hemen olmuyor?” diye sabırsızlanmayacağız.“Niye sorun çıktı?” diye paniğe kapılmayacağız.Bir meydan okumaya maruz kaldığımızda hemen “Bitti bu iş” demeyeceğiz,
Önce sıfır sorun, sonra azami işbirliği ve nihayet tam entegrasyon. Nihai hedef, kardeş komşu ülkelerin şu veya bu şekilde (mesela Avrupa Birliği''ne benzer bir çatı altında) birleşmesi.
Bu yolda tökezlediğimiz ve hatta düştüğümüz yerler olabilir; yılmayacağız, toparlanacağız, düştüğümüz yerden kalkacağız ve hedefe doğru yürümeye devam edeceğiz.
“Niye hemen olmuyor?” diye sabırsızlanmayacağız.
“Niye sorun çıktı?” diye paniğe kapılmayacağız.
Bir meydan okumaya maruz kaldığımızda hemen “Bitti bu iş” demeyeceğiz, ümitsizliğe kapılmayacağız.
Suriye yönetimi ile ilişkilerin aldığı yeni hal “sıfır sorun” siyasetinin iflas ettiği ve “tam entegrasyon” hedefinden vazgeçildiği anlamına gelmiyor.
Bilakis; Suriye halkının haklı taleplerini kan deryasında boğmaya çalışan Beşşar Esed diktatörlüğüne gösterilen tepki “komşularla sıfır sorun, azami işbirliği, tam entegrasyon” davasının selameti için gerekli olan bir tepkidir.
Arap dünyası değişiyor.
Diktatörlükler yıkılıyor, henüz yıkılmayanlar da çatır çatır çatırdayarak yıkılmaya hazırlanıyor.
Bu değişime ayak uydurmayan bir Türkiye, bugün diktatörlüklerle hiç sorunsuz geçinse de, yarın, halkların iradesinin galebe çaldığı bir Arap dünyası ile fevkalade sorunlu olacaktır.
Bu değişime ayak uyduran bir Türkiye ise, bugün diktatörlüklerle sorunlar yaşasa da, yarın, halkların iradesinin galebe çaldığı bir Arap dünyası ile sorunları sıfırlayarak “tam entegrasyon” yoluna girecektir.
Ankara''nın mevcut Suriye siyaseti, öngördüğü istikbalin hakkını vermeye matuf bir siyasettir.
Hürriyet ve adaletin hüküm süreceği müstakbel Suriye ile ve genel olarak ''Yeni Arap Dünyası'' ile “sıfır sorun” için, şu aşamada Suriye yönetimi ile çok sorunlu olmak kaçınılmaz bir zaruret.
Hükümet doğru olanı yapıyor.
Ortada çelişki filan da yok.
“Ama herkesle düşman oluyoruz” da hikâye.
Mısır''da Türkiye''yi hasım gibi gören bir yönetim vardı, devrildi; seçimleri kazanması beklenen İhvan-ı Müslimin Türkiye ile bütünleşmeye can atıyor…
Tunus''ta ''Varsa yoksa Fransa'' diyen bir yönetim vardı, devrildi; seçimleri kazanan NAHDA da Türkiye ile bütünleşmeye can atıyor…
Libya''nın yeni lideri Mustafa Abdulcelil de samimi bir Türkiye dostu (Aynı şey Muammer Kaddafi için söylenemezdi herhalde).
Hülasa:
“Komşularla sıfır sorun, azami işbirliği, tam entegrasyon” bitmedi, asıl şimdi başlıyor.
