Hiç elektrik olmadan havadan su çeken bir pencere tasarlamak kimlerin aklına gelirdi? Dünyanın en kurak çöllerinden birinde, MIT mühendisleri olağanüstü bir şeyi test etmiş: Çöl havasını içilebilir suya dönüştüren pasif bir cam pencere hem de hiçbir kablo, elektrik veya tesisat olmadan. Güneş enerjisiyle çalışan bir panele yerleştirilmiş hidrojel teknolojisini kullanan bu sistem, geceleri buharı toplayıp gündüzleri temiz su salıyor. İşin sırrı, şeffaf plakalar arasına yerleştirilmiş güneşe duyarlı
Hiç elektrik olmadan havadan su çeken bir pencere tasarlamak kimlerin aklına gelirdi?
Dünyanın en kurak çöllerinden birinde, MIT mühendisleri olağanüstü bir şeyi test etmiş:
Çöl havasını içilebilir suya dönüştüren pasif bir cam pencere
hem de hiçbir kablo, elektrik veya tesisat olmadan.
Güneş enerjisiyle çalışan bir panele yerleştirilmiş hidrojel teknolojisini kullanan bu sistem, geceleri buharı toplayıp gündüzleri temiz su salıyor.
İşin sırrı, şeffaf plakalar arasına yerleştirilmiş güneşe duyarlı bir hidrojelde yatıyor.
Geceleri, ultra kuru havadan (%10 nem) bile nemi emiyor.
Ardından, sabah güneşi paneli ısıttığında, nemi buhar olarak serbest bırakıyor ve bu buhar yoğunlaşarak küçük bir rezervuara boşalıyor.
Bir panel günde 150-200 mL su üretebilir-yemek pişirmek veya sıvı almak için yeterlidir.
Önemli gelişme: Jel, su moleküllerini çekip hapseden ve aynı zamanda salınırken onları arıtan gömülü tuzlar ve gliserol içerir.
Bu, suyun filtrelenmeden içilebileceği anlamına gelir.
Havada çalışan kişisel bir kuyu.
MIT'nin hedefi lüks değildi.
Hayatta kalmaktı.
Bu paneller, şebekeden bağımsız yaşam,
mülteci kampları, ücra köyler ve afet bölgeleri
için tasarlanmış.
Temiz suyun günlük bir mücadele olduğu her yerde, birkaç metrekarelik cam hayat kurtarabilir.
Üniteler bakım gerektirmez, kurulumu kolaydır ve geri dönüştürülmüş polimerler kullanılarak düşük maliyetle seri üretilebilir.
Tek bir apartman penceresi bile yakında hayat kurtaran bir su jeneratörü olarak çift görev yapabilir.
Seri üretim 2026 yılına kadar başlayabilir
ve Sahra Altı Afrika ve Amerika'nın Güneybatısında denemeler şimdiden devam ediyor.
**
Çölde tek bir elektrik kullanmadan içme suyu üretmek de MIT mühendislerine nasip olmuş
Mühendisler havadan pasif olarak su toplayan devrim niteliğinde origami esintili bir hidrojel cihazı geliştirmişler.
Bir pencere camı büyüklüğünde olan bu siyah, hidrojel dolgulu panel, geceleri su buharını emip gündüzleri serbest bırakıyor.
Yoğunlaşan su, soğutma tabakası olan bir cam bölmede toplanıyor.
Kuzey Amerika'nın en kurak ortamlarından biri olan
Kaliforniya'nın Ölüm Vadisi
'nde test edilen cihaz, %21 gibi düşük nem seviyelerinde bile sürekli olarak temiz su üretiyor.
Bu yenilikçi sistem güç, güneş paneli veya filtre kullanmadığından şebeke elektriğine erişimi olmayan
su kıtlığı çeken bölgeler
için ideal.
Performansının anahtarı, tuz sızıntısını önlemek için gliserol ile stabilize edilmiş ve emilim yüzey alanını en üst düzeye çıkarmak için balonlu naylon benzeri bir şekilde tasarlanmış özel olarak formüle edilmiş bir hidrojel.
Çok panelli dizilere ölçeklenebilme potansiyeline sahip olan bu düşük maliyetli, bakım gerektirmeyen su toplayıcı, dünya çapında milyarlarca insanı etkileyen küresel su krizine sürdürülebilir bir çözüm sunabilir.
Hayatları değiştirmeyi vadeden bir icat!
Kaynak; https://www.facebook.com/search/top?q=ulukalbilgi
**
Hayalleri gerçeğe dönüştüren MIT mühendisleri hakkındaki bilgileri internet ansiklopedisi wikipedia’dan öğrenelim;
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü
(MIT), Amerika Birleşik Devletleri'nin Massachusetts eyaletine bağlı Cambridge şehrinde bulunan özel bir araştırma üniversitesidir.
1861 yılında kurulan MIT, modern teknoloji ve bilimin birçok alanının geliştirilmesinde önemli bir rol oynamış.
Tarihçesi de şöyle anlatılıyor; Amerika Birleşik Devletleri'nin artan sanayileşmesine cevap olarak William Barton Rogers "
yararlı bilgi
" üretmek için Boston'da bir okul kurdu.
Başlangıçta federal bir arazi hibesiyle finanse edilen enstitü, uygulamalı bilim ve mühendislikte laboratuvar eğitimine vurgu yapan bir politeknik model benimsedi.
MIT, 1916'da Boston'dan Cambridge'e taşındı ve özel sektör, askeri şubeler ve Vannevar Bush gibi MIT öğretim üyelerinin etkisiyle kurulan yeni federal temel araştırma kurumlarıyla iş birliği yaparak hızla büyüdü.
Enstitünün
1,6 km'den fazla uzanan bir şehir kampüsü
bulunuyor.
Kampüs, koridorlarla birbirine bağlanan akademik binaları ve birçok önemli modernist binasıyla bilinir. MIT'nin kampüs dışı faaliyetleri arasında MIT Lincoln Laboratuvarı ve Haystack Gözlemevi'nin yanı sıra Broad ve Whitehead Enstitüleri gibi bağlı laboratuvarlar da yer alıyor.
Enstitü ayrıca güçlü bir
girişimcilik kültürüne
sahiptir ve MIT mezunları birçok önemli şirketi kurmuş veya kurucu ortak olmuş.
Mezunlar arasında 105 Nobel ödüllü, 41 astronot, 16 ABD Hava Kuvvetleri Bilim Adamı ve 8 yabancı devlet başkanı bulunuyor.
Bu önemli şirket ve kurucu ortaklarını bir sonraki yazıda anlatalım.
#MIT
#mühendis
#Yaşar Süngü
