Bu millet anayasasını yapamayacak mı?

Bir toplum düşünün… Bir yandan dünyanın kaderini şekillendiren bir medeniyet tecrübesine sahip ama öte yandan yüzyıllık Batılılaşma sürecinde kendi anayasasını yapmasına izin verilmemiş hiçbir sûrette!

İnanılır gibi değil ama gerçek bu!

İyi de bu ülke köle mi peki?

Bin yıl dünya tarihini yapan bir toplumun geldiği hâl-i pür melâle bakar mısınız…

Herkese hayat hakkı tanıyan, adalet, hakkaniyet ve merhamete dayalı Evrensel Barış Yurdu’nu biz kurduk Osmanlı’yla birlikte, sadece biz.

Osmanlı 72,5 milleti tam altı asır laiklikle bir arada tutmayı başardı, İslâm’la başardı. İslâm bize yeter!

Laiklik değil, Osmanlı’nın Medine’den süt emen Nebevî modeli -toplumun inançlarını sarsmadığı ve huzurunu bozmadığı sürece- herkese hayat hakkı tanıyan evrensel barış yurdunu kurdu.

Evet, evrensel model bizde, biz neredeyiz?

Hangi derelerde debelenmedeyiz?

İnsanlığa barış yurdu armağan edecek model bizde ama biz, boynumuza geçirilen Laikçilik tasmasını çıkarıp atmak yerine, bu tasma’ya güzellemeler diziyoruz!

Üstelik de laikliğin “tartışılmaz evrensel özgürlük modeli olduğunu”(!) bu ülkenin İslâmî kesimleri savunur hâle geldiler!

Laikliğin, özgürlükle özdeş olmadığını, “özgürlükleri değil imtiyazları artırdığını” Braudel’den MacNeill’e kadar büyük tarihçiler göstermediler mi?

Hâl böyleyken, laikliğin özgürlük olduğunu söyleyen ya salaktır ya da asalak!

Laiklik nereye özgürlük getirmiş, biri çıksın söylesin?

Laiklik, gerçekliği fizik gerçekliğe indirgeyen, metafiziği yok sayan, dünyayı kutsayan bir barbarlık biçimidir, ontolojik şiddettir, varlığın düzenini alt üst ettiği için, büyük düşünür Hegel’in bam telinden yakalayan ifadesiyle.

Bu barbarlık biçiminden, insanlığı, yine Hegel’in ifadesiyle, İslâm kurtarmıştır: İslâm, hakikati parçalamamış, hayatı ve hakikati bir bütün olarak kavramış, hiçbir varlığı, inancı, inanç ve toplum kesimini dışlamamış, -toplumun düzenini ve huzur ortamını bozmadıkları sürece- herkese hayat hakkı tanımıştır.

Unutmayalım:

Laikçilik tasması, bizi durdurmak, tarihî yürüyüşümüzü bitirmek için boynumuza geçirildi.

Ama boşuna yoruyorlar bu aziz milleti! Bu prangaları sabırla kıracak bu masum millet!

Oysa, Batılı laik ülkelerin anayasaları İncil’e vurgu yapar. Ama sözüm ona bu Müslüman ülkenin anayasası; İslâm’ı dışlar, laikliği kutsar.

Hâlâ darbe anayasası değiştirilemiyor, düşünün artık!

Bu ülkede bütün cinayetler laikçilik adına işlenmedi mi?

Binlerce İskilipli Atıf, laikçilik adına asılmadı mı?

Bütün darbeler laikçilik adına yapılmadı mı?

Laikçilik, bu toplumun yeniden tarihî bir yürüyüşe geçmesinin önündeki en büyük takozdur.

Değiştirilmesi bile teklif edilemeyen bir pranga!

Bu millet köle mi yahu?

İradesi yok mu, iradesini kullan-a-mayacak mı?

İngilizler, Fransızlar, Almanlar kendi kültürlerine, değerlerine yaslanarak kendi anayasalarını yapacak da bu millet kendi değerlerine, inançlarına dayanarak kendi anayasasını yapamayacak mı?

Soruyorum şimdi:

Evet, bu millet köle mi?

İradesi ipotek altına mı alındı?

Neden kendi anayasasını yapamıyor?

Bu ülkeye neden darbelerden sonra darbe anayasaları dayatılıyor sürekli olarak?

Menderes neden anayasa yapamadı?

Korkak mıydı, tepesinde Jakobenler boza mı pişiriyordu?

Özal neden anayasa yapamadı?

Ak Parti’nin neden hür, öz-ü-gür, kendi değerlerimize dayalı köklü ve güçlü bir anayasa yapmasına izin vermiyorlar?

Bu ülke işgal altında, içeriden ele geçirildi ve köleleştirildi de haberimiz mi yok?

Bu meseleyi Hüdapar’dan başka toplumu germeden, adam gibi tartışacak partisi, STK’sı yok mu? Düşünürleri nerede?