Duha Suresi Oku: Duha (Vedduha) Suresi Türkçe ve Arapça Okunuşu Meali

Duha Suresi okunuşu, Vedduha Suresi Arapça Yazılışı, Türkçe Anlamı, Meali ve Tefsiri

Duha suresi Türkçe, Arapça okunuşu, Diyanet meali ve fazileti yazımızda. Duha suresi, Mekke döneminde inmiştir. 11 âyettir. Duhâ, kuşluk vakti demektir. Duha suresi, vudduha diye başladığı için böylede bilinir. Duha suresi yetime, yoksula iyi davranılmasını konu edinir. Duha suresi Türkçe ve Arapça okunuşu, meali ve tefsiri, faziletine dair bilgileri Diyanet İşleri Başkanlığından edindiğimiz bilgilerle derledik. Duha suresi anlamlı, okunuşu ve tefsiri.

İçindekiler

Vedduha olarak da bilinen Duha Suresi okunuşu manevi açıdan kişiye huzur veren önemli alışkanlıklardan biridir.

Duhâ, kuşluk vakti demektir. Allah, Duhâ suresinde Yetimlere ve yoksullara iyi davranılması, yardım edilmesini emreder. Duha suresi Türkçe ve Arapça okunuşu, meali ve tefsiri, faziletine dair bilgileri Diyanet İşleri Başkanlığından edindiğimiz bilgilerle derledik.

DUHA SURESİ KONUSU

Müşriklerin üzücü söz ve davranışlarına karşı bir teselli olmak üzere Hz. Peygamber’e, yüce Allah’ın himayesi sayesinde çocukluğundan itibaren nice güçlükleri aşarak bugünlere geldiği hatırlatılmakta ve kendisinin de yetime, yoksula iyi davranması emredilmektedir.

DUHA SURESİ TÜRKÇE ARAPÇA OKUNUŞU VE MEALİ

Kuran-ı Kerim'in 93. Suresini bu başlık altından ister okuyup isterseniz de dinleyebilirsiniz. Duha Suresi okumak için hemen aşağıya göz atabilirsiniz.

DUHA SURESİ ARAPÇA OKUNUŞU

Arapça olarak Duha suresi oku şu şekildedir:

DUHA SURESİ TÜRKÇE OKUNUŞU

Bismillahirrahmânirrahîm.

1- Vedduha

2- Velleyli iza seca

3- Ma vedde'ake rabbüke ve ma kala

4- Ve lel'ahıretü hayrün leke minel'ula

5- Ve lesevfe yu'tıyke rabbüke feterda

6- Elem yecidke yetiymen feava

7- Ve vecedeke dallen feheda

8- Ve vecedeke 'ailen feağna

9-Fe-emme'l-yetime fela takher

10- Ve emmessaile fela tenher

11- Ve emma binı'meti rabbike fehaddis

DUHA SURESİ TÜRKÇE ANLAMI

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın ismiyle.

1- Andolsun kuşluk vaktine

2- ve dindiği zaman o geceye ki,

3- Rabbin sana veda etmedi ve darılmadı!

4- Ve kesinlikle senin için sonu önünden (ahiret dünyadan) daha hayırlıdır.

5- ileride Rabbin sana verecek de hoşnut olacaksın!

6- O, seni bir yetim iken barındırmadı mı?

7- Seni, yol bilmez iken (doğru) yola koymadı mı?

8- Seni bir yoksul iken zengin etmedi mi?

9- Öyle ise, sakın yetime kahretme (onu horlama)!

10- El açıp isteyeni de azarlama!

11- Fakat Rabbinin nimetini anlat da anlat!

DUHA SURESİ KAÇ AYET?

Duha Suresi, 11 ayetten oluşmaktadır.

DUHA SURESİ NEREDE NE ZAMAN İNDİRİLMİŞTİR?

Mekke'de inmiştir. Peygamber Efendimiz'e (s.a.v) bir süre vahiy gelmemesi nedeniyle müşriklerin alay etmeye başlamasının ardından inmiş olup, Allah’ın Peygamberini terk etmediğini ve ona olan sevgisini vurgulayan bir suredir.

DUHA SURESİ'NİN ANLAMI NEDİR?

"Duha" kelimesi, "kuşluk vakti" anlamına gelir. Sure, Allah'ın lütuflarını hatırlatır ve Peygamberimize moral verir.

DUHA SURESİ'NİN ANA MESAJI NEDİR?

Allah’ın Peygamberini terk etmediği ve ona darılmadığı vurgulanır.

Geleceğin daha iyi olacağı müjdelenir.

Allah’ın nimetleri hatırlatılarak şükretmeye teşvik edilir.

Yetim ve muhtaçlara iyi davranılması emredilir.

DUHA SURESİ'Nİ OKUMANIN FAZİLETİ NEDİR?

Zor zamanlardan geçen kişilere umut ve moral veren bir suredir.

Allah’ın rahmetini ve nimetlerini hatırlatarak şükretmeye teşvik eder.

İnsana sabır ve metanet kazandırır.

DUHA SURESİ NUZÜLÜ

Mushaftaki sıralamada doksan üçüncü, iniş sırasına göre on birinci sûredir. Fecr sûresinden sonra, İnşirâh sûresinden önce Mekke’de inmiştir. Rivayete göre Fecr sûresinin inişinden sonra öncekine nisbetle daha kısa bir süre vahiy kesilmiş, müşrikler bu olayı kullanarak Hz. Peygamber’e, “Herhalde rabbin sana darıldı ve seni terketti” demişlerdi. Bu sözlerden dolayı Hz. Peygamber’in duyduğu üzüntü üzerine bu sûre inmiştir (Taberî, XXX, 148).

Bizim iniş sıralamasında esas aldığımız bu rivayet dışında, Duhâ sûresinin iniş tarihine dair başka rivayetler de vardır: 1. İlk vahiyden (Alâk ve Müddessir sûrelerinin ilk âyetlerinden) sonra uzunca bir süre vahiy kesilmiş, tekrar başladığında ilk olarak Duhâ sûresi gelmiştir. 2. Necm sûresinde geçen

“Cebrâil”i bütün azametiyle görme ve ona iyice yaklaşma”

sonucu Hz. Peygamber’de oluşan heyecan ve sarsıntı yatışsın diye bir süre vahiy kesilmiş, sonra Duhâ sûresi gelmiştir (İbn Kesîr, VIII, 287-288, 445-446; Şevkânî, V, 378). Vahyin mâkul sebeplerle kesilip araya fâsılaların girmesi her seferinde muhaliflerin dedikodu yapmalarına vesile olmuş, Allah da bu sûreyi göndererek resulünü teselli etmiştir.

DUHA SURESİ TEFSİRİ

Duhâ

kelimesi “

kuşluk

” anlamına gelmekle birlikte çoğu müfessirler, 2. âyetteki “

gece

”nin alternatifi olarak burada bütünüyle gündüz vakti için kullanıldığı kanaatindedirler. İbn Âşûr’a göre ise kelime burada da

kuşluk

vaktini ifade etmekte olup, bununla, tıpkı

kuşluk

vakti güneş ışığının yeryüzünü bütünüyle kaplaması gibi vahiy ışığının da dünyaya inip aydınlatmaya başladığına imada bulunulmuştur. 2. âyetteki

gece

karanlığı da Hz. Peygamber’in bu vakitte evinde veya Kâbe çevresinde sesli olarak Kur’an’ı okuduğu, müşriklerin ise onu gizlice dinledikleri vakit olup bundan dolayı bu iki vakit üzerine yemin edilmiştir. Yeminin amacı putperestlerin artık Hz. Peygamber’e vahyin gelmez olduğu, Allah’ın onu terkettiği iddialarının gerçekle ilgisinin bulunmadığını kesin bir dille belirtmektir (XXX, 394-395)

“

İşin sonu

” diye çevirdiğimiz

âhiret

ile “

önces

i” diye çevirdiğimiz ûlâ kelimelerinin buradaki anlamları konusunda iki yorum yapılmıştır: a) Senin bundan sonraki hayatın bundan önceki hayatından daha güzel ve başarılı olacak, özellikle peygamberlik görevinin sonu başlangıcından daha verimli olacak, b) Ebedî olan

âhiret

te cennetteki hayatın geçici olan dünya hayatından daha güzel olacak. Bize göre, –bu âyetlerin inmesine sebep olan putperestlerin, “

Artık Muhammed’e vahiy gelmiyor; Allah onu unuttu

” gibi sözler söyleyerek (Buhârî, “Tefsîr”, 93) Peygamber’in sonunun geldiğini, davasının fiyasko ile biteceğini ummaları karşısında– Allah Teâlâ, resulünün sonunun gelmesi şöyle dursun, bundan sonraki hayatının, peygamberlik faaliyetlerinin ruhanî tekâmülünün öncekinden daha verimli, daha başarılı olacağını müjdelemiştir.

Hz. Peygamber, annesi ona hamileyken babasını, altı yaşındayken de annesini kaybetmiş; önce dedesi Abdülmuttalib’in, onun ölümünden sonra da amcası Ebû Tâlib’in himayesinde yetişmiştir. Ebû Tâlib, yeğeninin peygamberliğini kabul ettiğini açıkça ilân etmemekle birlikte düşmanlarına karşı onu korumuştur. Fakat Ebû Tâlib ve Hz. Peygamber’in eşi Hatice vefat edince müşrikler ona karşı saldırılarını arttırmışlardı. Bu sûrede Allah, o güne kadar peygamberine verdiklerini hatırlatarak teselli etmiş, geleceğinin daha iyi olacağını da müjdelemiştir.

“

Seni yol bilmez halde bulup yol göstermedi mi?

” diye çevirdiğimiz 7. âyeti bazı müfessirler, “Resûlullah küçükken Mekke vadilerinden birinde yolunu şaşırıp kaybolmuştu. Allah onun yolunu bulup dedesine gelmesini sağladı” şeklinde yorumlarken, bazıları da “Resûlullah amcası Ebû Tâlib’le birlikte Suriye’ye giderken yolda kaybolmuştu, Allah’ın yardımıyla amcasını buldu” demişlerdir (Ebû Hayyân, el-Bahru’l-muhît, VIII, 486, Beyrut 1983). Buna benzer başka yorumlar da olmakla birlikte bunlar âyetin amacına açıklık getirici nitelikte görünmemektedir. Bizim de katıldığımız müfessirlerin çoğunluğunun yorumuna göre ise bu âyette Hz. Muhammed’in peygamberlikten sonraki dönemiyle önceki dönemi arasında bir karşılaştırma yapılmaktadır. Nitekim o peygamber olmadan önce de başta putperestlik olmak üzere kendi toplumunda hâkim olan inanç ve yaşayışın yanlışlığını, insanın varlık amacına yakışmadığını görüyor, bu gidişi asla beğenmiyordu; ama onların bundan nasıl kurtulacaklarını da bilmiyordu. Âyetteki deyimiyle bu konuda “

yol bilmez bir halde”

idi. İşte yüce Allah Kur’an’ı göndererek onu bu durumdan kurtarıp yolunu aydınlattı; ona hem varacağı hedefi hem de o hedefe nasıl varacağını öğretti (Râzî, XXXI, 215-216; Elmalılı, VIII, 5900-5901).

Hz. Peygamber Kureyş’in soylu bir ailesine mensup olmakla birlikte yetim ve himayeye muhtaç olarak büyümüştü; çocukluğu ve gençliğinin ilk yılları yoksulluk içerisinde geçmiş, daha sonra gerek kendisinin ticarî faaliyetleri gerekse zengin bir tüccar olan Hz. Hatice ile evlenmesi ve eşinin tüm servetini onun yönetimine bırakması neticesinde fakirlikten kurtulmuştur. Ancak buradaki zenginleştirmeyi, Allah Teâlâ’nın resulüne gönderdiği vahiy ile onun ruh ve kalp dünyasını zenginleştirmesi, onu hem kendisini hem insanlığı aydınlatabilecek zenginlikte hakikatlere mazhar kılması şeklinde anlamak da mümkündür. Bazı müfessirlere göre 8. âyette, onun hayatındaki bu gelişme hatırlatılarak kendisine bu imkânları sağlayan Allah’ın ona darılmasının, kendisini terketmesinin söz konusu olamayacağı bildirilmiştir (bk. Muhammed Abduh, Tefsîru cüz’i ‘Amme, s. 112; Elmalılı, VIII, 5902).

Câhiliye döneminde başlıca sosyal ve ahlâkî problemlerden biri de yetimlerin ve yoksulların durumu idi. Onların hakları gözetilmez, malları ellerinden alınır, kendilerine zulmedilirdi. Buna göre 9-10. âyetlerin ana hedefi

Resûlullah’

ın şahsında bütünüyle toplumun dikkatini bu iki temel ahlâkî ve sosyal problem üzerine çekmek ve bunları çözüme kavuşturmaktı. Bunun yanında, daha özel olarak

Resûlullah’

a mazhar olduğu anılan ihsanlar karşısında şükür mahiyetinde bazı görevleri hatırlatılmaktadır. Burada sıralanan görevlerin, 6-8. âyetlerde

Hz. Peygamber’e

bahşedildiği bildirilen ilâhî lütuflarla alâkalı olduğu görülmektedir. Buna göre Allah onu yetim iken korumuştur; o da yetimi incitmemeli, himaye etmelidir. Allah ona ne yapacağını bilmez iken yol göstermiştir; o da kendisine bir şeyler sorup aydınlanmak isteyeni geri çevirmemelidir. Allah onu yoksulken zengin kılmıştır; o da kendisinden yardım isteyeni azarlamamalı, gereken yardımı yapabildiği kadar yapmalıdır. Şükürle ilgili bu özel görevler örnek olarak sıralandıktan sonra sûre bu konuda “Rabbinin lütuflarını şükranla an” şeklindeki genel ve kuşatıcı bir buyrukla tamamlanmıştır. Bazı müfessirler buradaki “

nimet”

kelimesini “Kur’an, peygamberlik, bu sûrede

Resûlullah’

a lutfedildiği bildirilen şeyler” gibi değişik mânalarla açıklamışlarsa da bunu,

Resûlullah’

ın hayatı boyunca mazhar olduğu maddî ve mânevî bütün lütuflar, nimetler olarak anlamak sûrenin amacına ve âyetlerin akışına daha uygun düşmektedir.

Şunu da belirtmek gerekir ki,

Hz. Peygamber’in

hayat hikâyesi onun eşsiz ahlâkını açıkça göstermektedir ve bu âyetlerde söz konusu edilen uyarılara onun herhangi bir davranışı sebep olmuş değildir. Kur’an’ın

irşad

eğitimde

kullandığı üslûp gereği burada onun şahsında bütün insanlığa hitap edilmektedir.

Kaynak :

Kur'an Yolu Tefsiri Cilt:5 Sayfa:639-640