Taliban'ın yönetime gelmesinin ardından yoksulluk ve sefaletin büyük artış gösterdiği Afganistan'da, Heratlı aile günlerdir sadece kuru un yemek zorunda kalıyor. Birleşmiş Milletler raporlarına göre, ülkenin yarısı gıda temininde zorluk yaşarken halkın yüzde 97'sinin yoksul olarak tanımlandığı ülkede, bir lokma ekmek alabilmek için kızlarını satmak zorunda kalan ailelerin sayısı artıyor.
Mir Hamza Musazey, 2 eşi, 5'i kız 6 çocuğuyla kilden yaptığı; tuvaleti, banyosu, mutfağı, elektriği, suyu ve sobası olmayan 2 göz oda evde yaşıyor.
Çocuklar evin yakınlarında UNICEF'in kurduğu çadır okullarda, okuma yazma öğreniyor.
Pencereleri naylonla kapatılmış, çatısı yağmurda su damlatan evde 9 kişi yaşayan aile, akşamları donmamak için kalın yorganlar altında yatmak zorunda kalıyor.
İlk eşinden 5 kızı bulunan Musazey, erkek çocuk sahibi olmak için ikinci defa evlendiğini ve bu eşinden de 1 kız 1 erkek 2 çocuk sahibi olduğunu söyledi.
Geçen yıl 1500 dolara 5 yaşındaki kızını Kandaharlı bir kişiye sattığını aktaran Musazey, bu kişinin kızını oğlu ile evlendirmek için satın aldığını, Pakistan'a götürdüğünü ve şu an orada yaşadıklarını söyledi.
Yaşadıkları bölgede kendileri gibi yüzlerce insanın fakirlik nedeniyle kızlarını satmak istediğini anlatan Musazey, kızlarını dahi arayamadıklarını kaydetti.
3 ay önce 3 yaşındaki bir kızını daha 50 bin afganiye (500 dolar) yine Kandaharlı bir aileye sattığını ve kızın 6 yaşına geldiği zaman evden götürüleceğini söyleyen Musazey, "Şu an bir parça un alacak paramız dahi yok. 2 kızımı sattım. 4 kızım daha var onları da satmaya mecburum. Satacak kimse de bulamıyorum. Açız, işimiz yok, hiç bir şeyimiz yok." dedi.
Aile en son ne zaman doğru dürüst bir yemek yediğini hatırlamıyor. Annelerin yün ve ip işlerinden haftada kazandıkları 100-200 afgani (yaklaşık 1-2 dolar) ile az miktarda un, patates ve çay alınabiliyor.
Anne Alembibi Musazey, son günlerde yaptıkları işleri satamadıklarını belirterek günlerdir sadece kuru un yediklerini söyledi.
Anne ve baba Musazey, "Bugün ne yediniz?" sorusuna, "Hiçbir şey" yanıtını verirken baba Musazey, 1 kilo unun 2-3 gün kendilerini doyurduğunu söyledi.
"Bir kızımı Pakistan'a sattım. Kontör parası bulamadığım için kızımla da konuşamıyorum. Kızımın yaşayıp yaşamadığını dahi bilmiyorum. Gün boyu bir takke örüyorum ancak onu da satamıyorum. Yiyecek içecek hiçbir şeyimiz yok. Elimden ne gelirse yapacağım bu durumda. Kızlarımı mecburen sattığım için hep ağlıyorum. Ne yapayım açlıktan ölmektense bu yolu seçtim."
Açlık ve sefaletin pençesinde hayatta kalma mücadelesi veren Afgan ailelerde, erkek çocuklar genelde şehirde ayakkabı boyacılığı, çöplerden plastik ve kağıt toplama gibi işlerde çalışarak evlerine az da olsa para getirebiliyor. Ancak bazı aileler, kız çocukları eve maddi katkı sağlayamadığı için "elden çıkarmak" istiyor. Bu nedenle, küçük kızların evlendirilme amacıyla satılması ülke genelinde sıkça görülen bir durum.
Taliban’ın 15 Ağustos 2021'de yönetimine gelmesinin ardından bu ülkeye yönelik yardımlar kesildi.
Dünya Bankası, Uluslararası Para Fonu (IMF) ve ABD Merkez Bankası Afganistan’ın uluslararası fonlara erişimini kesmişti.
Afganistan’da işsizlik, fakirlik ve açlık alarm verici seviyelere ulaştı.