Kayseri'nin Develi ilçesinde yaşayan 74 yaşındaki Hanım Öğmen, 2017 yılında demans teşhisi konulan, zamanla hafızasını kaybeden ve geçirdiği felç sonrası yatalak kalan 58 yıllık eşine gözü gibi bakıyor.
Birbirlerini severek evlenen ve mutlu bir evlilik sürdüren Hanım ve Mustafa Öğmen çiftinin hayatı 2017 yılında demans (kişinin hafıza, konuşma, problem çözme ve diğer düşünme gibi bilişsel yeteneklerini kaybetmesi) hastalığı teşhisiyle değişti.
Zamanla hafıza, konuşma, yürüme ve hareket kabiliyetini kaybeden eşine, tanıştıkları köydeki kerpiç evde bakmaya başlayan Hanım Öğmen, hayat arkadaşının yanından ayrılmıyor.
İlerleyen yaşının zorluklarına aldırmayan ve eşine duyduğu sevgiyle hareket eden Öğmen'e tek kızları da İstanbul'dan zaman zaman gelerek annesine yardım ediyor.
Hanım Öğmen, Selanik'ten göç ettikten sonra Develi'nin Zile Mahallesi'ne geldiklerini burada eşi ile tanıştıklarını ve ardından evlenerek mutlu bir hayat sürdüklerini söyledi.
Eşinin kendisine aşkla bağlı olduğunu anlatan Öğmen, mutlu bir evliliği 58 yıldır sürdürdüklerini belirtti.
Öğmen, eşinin 2017 yılında demans hastalığına yakalandığını ve o günden sonra zorlu bir dönem geçirdiklerini ifade etti.
Birçok yetisini zamanla kaybetti
Unutma, denge kaybı, konuşma ve yürüme yetilerini zamanla kaybeden kocasının, geçirdiği felç sonrası yatalak hale geldiğini dile getiren Öğmen, "Kolunu, bacağını hiçbir tarafını kaldıramıyor. Yatalak oldu." dedi.
Eşini kaldıramadığı için banyo gibi ihtiyaçlarını karşılamada zorluk yaşadığını anlatan Öğmen, eşine olan sevgisiyle bu zorlukları yendiğini kaydetti.
Öğmen, eşini çok sevdiğini vurgulayarak "Allah korkusu, sevgi yani vicdanım. Sevmesem demek ki çekemezdim. Çok çektim. Onunla beraber ben de çalıştım. Yaşamı birlikte devam ettirdik. Allah'tan gelen bir şey. Eşimi çok severdim, o beni çok kıskanırdı. Şimdi bak dünyadan hiç haberi yok." ifadelerini kullandı.
Kızları Dilek Mutlu ise babasının son yıllarda unutkanlığının arttığını belirterek "Abdest alıyordu, 5 dakika sonra tekrar alıyordu. Camiye gidiyordu orada uyuyordu. Bulamıyorduk kendisini. Sonra bütün köyü arıyorduk. Şimdi ne konuşabiliyor ne hareket edebiliyor. İnsanın babasını böyle görmesi çok kötü bir şey. Konuşmadığı için sesini unutuyorsun. Tabii ki atamız, babamız bakacağız, sahip çıkacağız." diye konuştu.
