Diyarbakır'ın Kayapınar ilçesinde 13 katlı apartmanda çıkan, anne ile 3 çocuğunun öldüğü yangında, eşya taşıma asansörü ile 30'un üzerinde kişiyi kurtaran nakliyeci Emrullah Eligün (27), o anları anlattı. Eligün, “Işıklardan gitmedim. Ara sokaklardan gittim. Biraz da ters yönden gittim. Çok şükür ki yetiştik. Hayatımda böyle bir şey görmedim. İnsanlar çaresizdi” dedi.
Fırat Mahallesi 564'üncü Sokakta bulunan bir sitedeki 13 katlı apartmanda dün akşam saatlerinde yangın çıktı. Elektrik şaft boşluğundan çıktığı değerlendirilen yangın sırasında merdiven boşlukları dumanla kaplandı.
İtfaiyenin sepetli vinci ve yakındaki bir nakliye şirketinin eşya taşıma asansörü ile bina sakinleri tahliye edildi. Dumandan etkilenenlere ambulanslarda ilk müdahaleleri yapıldı.
17 kişi ambulanslarla hastaneye kaldırıldı. Tedaviye alınan yaralılardan Bircan Çavdar ile çocukları Yunus Emre (12), Zeynep (4) ve Elif Çavdar (4) yapılan bütün müdahalelere rağmen kurtarılamadı.
Anne ve çocuklarının cenazeleri, Adli Tıp Kurumu'ndaki işlemlerinin ardından baba Süleyman Çavdar ve yakınlarına teslim edildi.
Cenazeler sabah saatlerinde Bağlar ilçesinde bulunan Yeniköy Asri Mezarlığı'nda kılınan cenaze namazının ardından gözyaşlarıyla yan yana toprağa verildi.
Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından soruşturma başlatılarak, bir başsavcı vekili koordinesinde 2 Cumhuriyet savcısı görevlendirildi.
‘GİTTİĞİMİZDE CAN PAZARI VARDI'
Eşya taşıma asansörü ile 30'un üzerinde kişiyi kurtaran nakliyeci Emrullah Eligün, kendisine haber verilir verilmez hızla olay yerine gittiğini belirterek, “Ben market alışverişine gitmiştim. Akrabam olan Tuncay beni aradı. Dedi ki acilen asansörü getir. Dayımların evinde yangın çıkmış. Kurtarmamız lazım. Ben alışverişimi hemen orada bir mobilyacı arkadaşın yanına bıraktım. Koşarak geldim aracımın yanına. Tuncay da bana yetişti. Ara sokaklardan gittik oraya.
Yani Tuncay'ı kırmayayım diye dedim gideyim. Çünkü izin vermezler bu tür şeylerde. Hani bu asansör ne ki? İzin vermezler diye düşündük. Ama gittiğimizde can pazarı vardı. Anlatırken de zorlanıyorum. Ben hayatımda böyle bir şey görmedim. İnsanlar çaresizdi. Yangın her tarafı sarmış. Herkes balkonlarda kurtarılmayı bekliyor. İtfaiye sol cephedekilerini kurtarıyordu. Zaten onun dışında pek bir seçeneğim yoktu. Sağ cepheyi ben boşalttım. Ondan sonra arka cepheye gittim, boşalttım. Sonra başka bir cepheye gittim. Orayı da boşalttım. Yaşlı teyzeleri, dayıları, kaç tane çocuk, kaç tane hanım arkadaşı kurtardık.
Yani o ara ne başardığımın farkında bile değildim. Bu makinemi gören bütün eş dostlar aradı. ‘Allah razı olsun senden' dediler. Daha önce hiç böyle bir şey başıma gelmedi. Deprem zamanında böyle bir kargaşa yaşadık. Yani o diyor önce benim eşyamı kurtar, o diyor önce benim eşyamı kurtar. Bu böyle bir şey değildi. İnsanlar ağlıyordu, çaresizdi. Birbirleriyle kavga edecek insanlar gördüm. Birbirleriyle kavga ettiler. O dedi önce benimkini, o dedi önce benimkini kurtar diye. Kimseyi dinlemedim, dinlesem daha az kişiyi kurtarmış olurduk. En üstten başlayıp aşağı doğru geldim. Çünkü onlar sistemi bilmiyor” diye konuştu.
‘ELİMDEN GELENİ YAPTIM'
İnsanları kurtarmak için elimden geleni yaptığını söyleyen Eligün, “Allah rahmet eylesin o ölenlere de. Çok üzüldüm. Benim vinç 45 metre ama ben acele ettiğim için yavru şanzımanı patlattım. 12'nci kata dek kurabildim. 13'e kuramadım ki Allah'tan 13'üncü katta kimse yoktu. Ben 12'ye kurup aşağı geldim. Bayram arifesiydi. O kadar trafik vardı ki ters yönden biraz gittim, trafiğe girmeyeyim diye. Kornaya basa basa gittim. Allah da yardım etti. Işıklardan gitmedim.
Ara sokaklardan gittim. Biraz da ters yönden gittim. Yetişebildim. Çok şükür ki yetiştik. Orada yaklaşık 3 saat çalıştım. 3 saatte binanın üç cephesinde yaklaşık 35 kişiyi kurtardım. Yine olsa yine yaparız. İnşallah bir daha yaşanmaz. Ben hayatımda böyle bir şey görmedim. İnşallah da görmem bundan sonra. Benim de çocuklarım var. Çocukların ağlama sesine zaten dayanamıyorum. Bir anne çıktı 4'üncü katta, ‘Çocuğumu kurtar' diye. 4'üncü kata kuramıyordum. Risk alıp asansörü dayamadan, Tuncay ağabeyi yukarıya gönderdim. Dedim, ‘Çocuğu al en azından' Yani normalde bu asansörü bir yere dayamam lazım. Dayamasan bu çok tehlikelidir.
Sağ olsun o çocuğu kurtardık. Çok şükür annesini de sonradan itfaiyeci arkadaşlar kurtardı. Bir anne balkondaydı, el salıyordu, ‘Beni kurtarın, çocuklarım var' diye. İnşallah o anne değildir. O anneyse daha çok üzülürüm. Yani ona yapacağım bir şey yoktu. O diğer cepheydi. O cepheye yetişemiyordum. Ben sağ cepheyi şey yapıyordum, kurtarmaya çalışıyordum. O cepheye yetişemiyordum. Çok üzüldüm. Keşke yetişebilseydim” ifadelerini kullandı.
