Kahramanmaraş Belediyesi Yayınları tarafından geçtiğimiz yıl “Sıfır Noktası” ismiyle yayınlanan hikâyeler, depremin ikinci yılında “6 Şubat: Türkiye’nin En Uzun Gecesi, Gerçek Hikâyeler” adıyla yeni baskıya gitti.
6 Şubat depremini yaşayanların hikâyeleri kayıt altına alınmaya devam ediyor. Kahramanmaraş Belediyesi Yayınları tarafından geçtiğimiz yıl “Sıfır Noktası” ismiyle yayınlanan hikâyeler, depremin ikinci yılında “6 Şubat: Türkiye’nin En Uzun Gecesi, Gerçek Hikâyeler” adıyla yeni baskıya gitti. Editörlüğünü Kübra Kuruali ve Aleyna Ayan’ın yaptığı eserde, 34 deprem şahidinin anılarına 13 isim daha eklendi. ilk zamanlar kayıpları için derin üzüntü yaşayan depremzedeler, şimdi hatıralarına tutunmak istiyor. İşte bu kitap, o hatıralara tutunmanın ve o geceyi unutmamanın başka bir yolu.
AKŞAM ÇOCUKLAR ABİLERİNİ DEFNETMİŞ
Enkazın Altında, Enkazın Üstünde, Geride Kalanlar ve O Gece Çalışanlar şeklinde 4 bölüme ayrılan kitabın ara başlıkları da deprem kadar acı. “Baba Ben Ölüyorum”, “Azrail’i Beklemek”, “Onlar Birlikte, Ben Yalnız”, “Hakkını Helal Et Gülüm”, “Ömür Gider, Bu Acı Kalır” gibi başlıklar altında depremzedelerin hikâyelerini okumak, açık bir yarayı deşmek gibi. Kitabın içinde yer alan şu bölüm, sadece onlardan biri: “Oğlumun boyu 1.95’in üzerindeydi. Ceset torbası küçük geldi. Öptüm ayaklarından, yüzünden, ‘Paşam’ dedim. ‘Hakkını helal et paşam. Benim hakkım varsa helal olsun paşam. Ben gelemiyorum oğlum. Benim anneni bulmam gerekiyor.’ Arkasından bakakaldım. Öylece gönderdim oğlumu… Enkazın başına geldim. Akşam çocuklar abilerini defnetmiş, resmini çekmiş, göndermiş. Uzun uzun baktım toprağına.”
