21. yüzyılın güç kırılasının, yükselişinin en sürpriz örneği Türkiye’dir, bu kesin. ABD’den de baksanız, Avrupa’dan da baksanız, Rusya veya Çin’den de baksanız bu böyle. Tarihten de baksanız, coğrafyanın yeni gerçekleri üzerinden de baksanız bu böyle. Dostlarının ya da düşmanlarının gözü ile baksanız da bir şey değişmiyor. BİR KEZ DAHA O JEOPOLİTİK AKIL VE YİNE ANADOLU’DAN. SON HAZIRLIKLAR BUNLAR! Şu an dostları alkışlıyor, düşmanları bu “hızı nasıl yavaşlatırız” diye çareler arıyor. İşte tam bu
21. yüzyılın güç kırılasının, yükselişinin en sürpriz örneği Türkiye’dir, bu kesin. ABD’den de baksanız, Avrupa’dan da baksanız, Rusya veya Çin’den de baksanız bu böyle.
Tarihten de baksanız, coğrafyanın yeni gerçekleri üzerinden de baksanız bu böyle. Dostlarının ya da düşmanlarının gözü ile baksanız da bir şey değişmiyor.
BİR KEZ DAHA O JEOPOLİTİK
AKIL VE YİNE ANADOLU’DAN.
SON HAZIRLIKLAR BUNLAR!
Şu an dostları alkışlıyor, düşmanları bu “hızı nasıl yavaşlatırız” diye çareler arıyor. İşte tam bu dönemde Türkiye, ABD ve Rusya ile yakınlığını zedelemeden, coğrafyasında ulus üstü ortaklıklar inşa ederek, Afrika ve Güney Asya’da yine ortaklıklar üzerinden dost halkalarını genişleterek içeride ve çevresindeki düşmanlıkları, kurulan cepheleri birer birer etkisiz hale getiriyor.
Tarihin en dramatik dönüşünü en iyi kullanan jeopolitik aklın yine Anadolu’dan yükselmesi olağanüstü sevindirici ve ibret vericidir.
Moğol istilalarından, Haçlı savaşlarından sonra da böyleydi. Anadolu, imparatorluklar coğrafyası dünyaya yeni bir şey sunmak için son hazırlıklarını yapıyor.
O KUŞAK ACIYA TANIK OLDU.
BİR SEVİNCİ ALKIŞLAYACAĞIZ.
Bizler, çok büyük bir değişime, çok büyük bir yeniden inşaya tanıklık eden kuşağız. 19. yüzyılın sonunda tarihin çöküşüne tanık olanlar, coğrafyanın imhasına tanık olanlar büyük acılar yaşadı.
O dönemde yazılan her metinde, her cümlede bu acının izlerini görürüz. Bugünkü kuşak ise, yüz yıl sonra, aynı ölçekte büyük bir sevince tanık olanlar olarak tarihe geçecek.
BATI’NIN CAN DAMARLARI KURUYOR
MİLLETLERİN KANINI EMEN SİSTEM ÇÖKTÜ.
Batı’nın güç kaybı, Doğu’nun kendine dönüşü, Batı sömürgeciliğinin son anlarını yaşaması, imparatorluk geleneği olan ulusların kendine gelmesi, Afrika ve Asya’daki milli uyanışın devlet yönetimlerini de ele geçirmesi, Batı’nın can damarlarını kurutuyor.
Yüzlerce yıldır Güneydoğu Asya’dan Ortadoğu’ya, Afrika’dan Latin Amerika’ya kadar, milletlerin kanını emen, kaynaklarını yağmalayan ve bunlar üzerinden güç ve refah inşa eden, “sarsılmaz” gibi görünen dünya düzeni kuran Batılı sistem bitmiştir.
Batı küreselleşmesi dediğimiz şey, milletlerin kanından, canından, varlıklarının çalınmasından ibarettir. İşte 21. yüzyılın ilk çeyreğinde o tarihin sonu gelmiştir.
‘KIYAMETE KADAR SÜRECEK’ ABD DÜZENİ NEREYE GİTTİ?
Daha otuz yıl önce “kıyamete kadar sürecek Amerikan düzeni” inşa ediyorlardı. Daha yirmi yıl önce Batı küreselleşmesinin insanlığın son noktası olacağını söylüyorlardı. Onların yönettiği neoliberal düzende tek dünya devleti hayalleri kuruyorlardı.
Savaşlar çıkarıyor, çatışmalar organize ediyor, sistem dışı terör yapılanmaları ile hukuk dışında tasarruflar yapıyor, haritalar çiziyor, hangi ulusun diz çökeceğine ve hangilerinin öne çıkacağına dair kararlar veriyorlardı.
Kahve Kolombiya’dan geliyor, paketlemesi Bangladeş’te yapılıyor, çağrı merkezleri Hindistan’da çalışıyor, pamuk Özbekistan’da yetişiyor, kumaş ve moda İtalya’da belirleniyor, petrol Ortadoğu’dan toplanıyor, maden Afganistan’dan ve Afrika’dan elde ediliyor ama hepsi Batı düzeni ve refahını daha ileriye taşımasına göre dizayn ediliyordu.
BATI, KAYNAKLARI VE PAZARLARI KAYBETTİ.
ASIL ÇÖKÜŞ BUDUR.
Yirmi yıl sonra, Afrika kapılarını Avrupa’ya kapattı. Kaynaklar üzerinden Batılı şirketleri kovdu. Asya büyük bir güce dönüştü, Batı’ya ihtiyacı kalmadı. Türkiye sürpriz bir yükselişe geçti, Avrupa ülkelerinin bıraktığı boşluğu doldurmaya başladı. Ortadoğu’nun petrolleri için yeni pazarlar açıldı.
Nereden bakarsanız bakın, hiçbir ülke kaynaklarını başkalarına peşkeş çeken sistemi artık istemiyor. Batı üstünlüğüne son veren iki şey oldu: Kaynaklar ve pazarlar ellerinden çıktı, çıkıyor.
Türkiye’de ya da Güney Asya’da veya Afrika’da bir maden çıkarıldığında Çinli şirketler sınırsız alım yapıp madeni kapatıyor. Türkiye dünyanın her yerinde kaynaklara ulaşmak için olağanüstü girişimlerde bulunuyor, uzun vadeli hesap ve yatırımlar yapıyor.
ARTIK TEKNOLOJİ FARKI KAPANDI.
ARTIK “DEV ORDULAR” DOĞU’DA!
Doğu ile Batı arasında teknoloji farkı kapandı. Sermaye farkı kapandı. Kaynak ve pazar imtiyazları kapandı. Savunma gücü farkı kapandı. Yapay zekada birkaç adım sonra Doğu bütün Batı’yı geçecek. Dev ordular artık Doğu’da da oluştu.
ABD ve Avrupa şehirlerindeki köprüleri onaracak finans hesapları bile yaparken, uçak gemilerinin bakımına bile kaynak ayıramazken, zorunlu askeri mühimmat için bile kapı kapı dolaşırken, Doğu’da büyük ordular, olağanüstü savunma teknolojileri kontrol edilemez bir hızla güç kazanıyor.
Kaynaklar ve insan kaynağı olarak zaten çok üstün olan Doğu, artık bu üstünlüğünü tüketici ya da pazar olarak değil, üretim ve bu üretimin üstünde güç inşa eden bir akıl olarak da sahneye sürdü.
AVRUPA ŞİRKETLERİ NEDEN ÇÖKÜYOR?
Dün sabah Türkiye ve dünyada neler olup bittiğine dair rutin tarama ve takiplerimi yaparken Almanya’nın çelik devi Tyssenkrupp’un iflasın eşiğine geldiği, parçalanacağı ve satılacağı, şirketin ağır yatırımlardan vazgeçip finansa yöneleceği gibi bir haber dikkatimi çekti.
Alman hükümeti stratejik rezerv olarak görmezse belki de bir Çin ya da Türk şirketi tarafından satın alınacak. Son on yıldır hangi şirketlerin Avrupa dışına satıldığının listesi yayınlansa, burada anlattıklarımızın bir özeti olurdu. Tyssenkrupp gibi onlarca Alman şirketi battı, batıyor. Aslında bütün Avrupa böyle.
Neden?
KİMSE O “İMTİYAZ”I BİR
DAHA ONLARA VERMEZ.
GÜÇ DE EKONOMİ DE DARALACAK.
Kaynak ve pazar tekeli başkalarına geçti. Avrupa’nın dünya üzerinde bu alanda bir imtiyazı kalmadı. Tamamen
Batı merkezli dünya sisteminin ayrıcalıklarından yararlanan dev firmalar,
artık bu güce sahip değil.
Kimse onlardan satın almıyor.
Ülkeler kendileri üretiyor.
Kimse onlara kaynak vermiyor.
Ülkelerin kendi kaynak ihtiyaçları var. Hiçbir Batılı ülke başka ülkeleri kaynak ve pazar baskısı yapamıyor, çünkü dikkate alınmıyor. O korku duvarı çoktan aşıldı.
Batı gücü daraldıkça ekonomi gücü de daralacak.
Batı ekonomisi daraldıkça siyasi gücü de daralacak. İnsanlığın Batı’ya “hizmet” etme dönemi bitti.
“Efendilik”
tarihi bitti. ABD ve Avrupa’daki daralmanın güç matematiğini nasıl sıfırlayacağını göreceğiz.
ARTIK SAVAŞ GEMİLERİ, SİHALAR, FÜZE
SİSTEMLERİ BATI’NIN TEKELİNDE DEĞİL.
Her şeyi siyasi, jeopolitik, tarihi iddialar üzerinden konuşuruz. Bunlar milletlerin iddiaları ve hedefleri olsa da, gücün kaynağını oluşturan bu faktörler, dramatik biçimde Batı’nın kaçıp dünyaya yayılıyor.
Artık Kolombiya’nın kahvesinin, Bangladeş’in tekstilinin, Özbekistan’ın pamuğunun,
Orta Kuşak’taki petrol ve doğalgazın, Afrika’nın madenlerinin sahibi Avrupa, Batı olmayacak.
Artık
savaş uçakları, savaş gemileri, nükleer santraller, askeri endüstri, yapay zeka, uzay araştırmaları, füze kalkanları Batı’nın tekelinde olmayacak.
Artık İsrail’den Siha, ABD’den hava savunma sistemi, Almanya’dan jet motoru almak zorunda olmayacağız.
Artık siyasi sistemlerimizi ve liderlerimizi Batı’nın onayına sunmayacağımız gibi, rejim ve harita çizerlerken onlara boyun eğmeyeceğimiz gibi, kaynak haritalarımızı biz belirliyoruz. Sanayide onların
taşeronu
olmuyoruz.
“TEKNOLOJİ KİBRİ” DEVAM EDEMEZ!
Böyle bir dünyada, Batı’yı
yüzlerce yıl ayakta tutan, üstün tutan, dokunulmaz tutan bütün imtiyazlar
ölmüştür.
Öyleyse; bundan sonra,
onlar da dünyanın şartlarına uymak, dertlerine katlanma, yokluklarına tanık olmak
zorunda kalacak. Ülkelerimizi, coğrafyamızı kana bulayan o korkunç tarihin de sonu gelmiş olacak.
Batı’nın diğer medeniyet ve kimliklere reva gördüğü kibir çöktüğü gibi teknoloji kibri de çöküyor.
Dünya, yeni uluslarla, yeni güç blokları ile yeni bir yol başlatırken bizler,
beş yüz yıldır devam eden bir sistemin parçalanmasından
ne kadar güç, ne kadar geniş alan
kaplayacağımıza
bakacağız.
BÜYÜK ÇALKANTILAR BEKLEYİN!
PARÇALANMA BATI’DA YAŞANIR!
Çok büyük sürprizler yaşanacak.
Pakistan’ın Hindistan’ı geçtiğini görebiliriz.
Fransa
’nın ekonomik olarak çöktüğünü görebiliriz.
İngiltere
’nin küçücük bir ada devletine dönüştüğünü görebiliriz.
ABD’nin eyaletlere bölündüğünü
görebiliriz.
“İsrail Garnizonu”
nun kapandığını görebiliriz.
Avrupa Birliği’nin dağıldığını
, Avrupa ülkelerinin kendi geleneksel ulusal politikaları ile ayakta kalmaya çalıştığını görebiliriz.
Türkiye’nin Osmanlı’dan bile büyük yeni güç inşasını
görebiliriz. Güney Asya’dan Fas’a kadar bir Süper Kuşak inşa edildiğini görebiliriz.
TÜRKİYE NE KADAR GÜÇ BİRİKTİRİR.
BİZ ONA BAKACAĞIZ.
Bu kırılmayı
Birinci ve İkinci Dünya savaşı ve sonrası ile kıyaslayanlar
hata edebilir. Bize
“coğrafi Keşifler”
diye yutturulan sömürgeciliğin başlangıcından bu yana
ilk kez
böyle derin bir değişimin eşiğindeyiz.
Bu
geniş tarih aralığı
, Batı dışındaki bütün imparatorlukların çöküşüne yol açtı. Bundan sonraki tarih ise,
Batılı ve Batı eksenli güç ve imparatorlukların çöküşüne
tanık olabilir.
#Toplum
#Politika
#İbrahim Karagül
