Rüzgârı kesilen bayrak

Anadolu’nun her yanına dağılan, ilçelere kadar varan kapalı spor salonları, stadyumlar, yüzme havuzları, tesisler ile sayıları milyona ulaşmış sporcu ordumuzdan, idarecilerden daha iyi bir netice beklerdik.

Bir fikir vermek, meseleyi sarahate kavuşturmak için yaşayan veya kısa süre önce aramızdan ayrılan bazı isimler sayacağım. Lütfen neden o var da, öteki yok, demeyin.

Hadi şunu ilave edelim: “Yerli ve milli bir rüzgâr”.

O politika ki ticaretle siyasetin harman olduğu yerdir ve menfaatin mayalandığı atmosferdir.

ABD seçimlerini bir yıl öncesinden gündeme alıp, takip mesafesini koruyarak pozisyonumuzu tayin etmeye çabalıyoruz. Çinli lider hangi ülkeye gitti, hangi ticarî ve siyasî anlaşmaları imzaladı ona bakıyoruz. FED kararları hakezâ.

Böyle bir zeminde edebiyat ve sanat ancak eğlence sektörünün değirmenine su taşıyabilir.

Ülkenin en sıkıntılı zamanında büyük şair şu kıtayı yazdı:

Garbın âfâkını sarmışsa çelik zırhlı duvar

Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddim var

Ulusun, korkma nasıl böyle bir imanı boğar

Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar

Bu şiiri duyan cıvık muhalefet, “Yine hamasete bağladın” diyecektir. Adama bir âyet okuyacak olsak, “Şimdi de ilâhiyat ayağına yattın” der.

Şunu bilelim: Etrafımızı saran küresel sermayenin çelik kafesinden ancak “manevî” bir hamle ile çıkabiliriz.

Bu sebeple olmalı ki yıllar önce kurulan bir partinin sloganı “Önce ahlâk ve maneviyat” idi.

Yazı burada sona erebilirdi.

Lakin asıl söylenmesi gereken şeyi neden söylemedin diyenler olacaktır. Haklısınız. Haddim olmayarak onu da söyleyeyim.

Dağ ne kadar yüce olsa da bir kenarı yol olur.

Hadi, Besmeleyi çekip bir rüzgâr estirelim. Bu hamleyi gerçekleştirecek potansiyelimiz vardır. Yeter ki tek tek kıymetler bir araya gelebilsin. Onları bir araya getirecek, organizasyonu yapacak kurmay aklı şimdiden alkışlıyorum.