Ebu Davud Vücuddan Çıkan Bozucular Hadisleri

- Sünen-i Ebu Davud
Kitaplar
Ebu Davud
Konu Başlıkları
Vücuddan Çıkan Bozucular
Vücuddan Çıkan Bozucular Hadisleri
3654-

"Biriniz namazda iken, dübüründe bir hareket hissetse ve abdestinin bozulup bozulmadığı hususunda tereddüde düşse, bir ses işitmedikçe veya bir koku duymadıkça mescidi terketmesin. 

"
Taharet 68;
(177);
3656-

Ebu Davud bir rivayette şu ziyadede bulunmuştur: "Biriniz mescide girince, kabaları arasında bir şey hissedecek olsa, çıkanın sesini işitmedikçe sakın mescidden dışarı çıkmasın. 

"
Taharet 68;
(376);
3657-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Biriniz namazda yellenirse derhal namazdan çıksın, abdest alsın ve namazı iade etsin. 

"
Salat 193;
(1005);
3659-

Hz. Ali (ra) dedi ki: "Ben mezisi akan bir kimseydim. 

Bunun hükmü hususunda -kızı hanımım olması sebebiyle- Resulullah (sav)'a soramamıştım. Mikdad İbnu Esved (ra)'e söyledim, o sordu. Şu cevabı almıştık: "(Mezisi gelen kimse) zekerini yıkar ve abdest alır."
Gusl 13;
İlm 51;
Vudu 34;
Hayz 17;
(303);
Taharet 53;
(140);
Taharet 83;
(114);
Taharet 112;
(1;
96;
97);
Gusl 28;
(1;
213);
Taharet 93;
(206;
207;
208;
209);
3660-

Muvatta ve Ebu Davud'un rivayetlerinde Mikdad şöyle demiştir: "Hz. Ali (ra), bana kendisi için Resulullah'tan: "Kadınına yakınlaşınca mezisi akan kimseye ne gerektiği hususunda sormamı söyledi. 

Ali ilaveten dedi ki: "Zira yanımda Resulullah (sav)'ın kızı var, bu sebeple bizzat sormaktan utanıyorum." Mikdad der ki: Ben bu mesele hakkında Resulullah (sav)'a sordum. Şu cevabı verdi: "Biriniz buna rastlarsa fercini su ile yıkasın. Namaz abdesti ile abdest alsın." Ebu Davud bir başka rivayette şu ziyadeyi kaydeder: "..zekerini ve iki husyesini yıkasın."
Gusl 13;
İlm 51;
Vudu 34;
Hayz 17;
(303);
Taharet 53;
(140);
Taharet 83;
(114);
Taharet 112;
(1;
96;
97);
Gusl 28;
(1;
213);
Taharet 93;
(206;
207;
208;
209);
3661-

Yine Ebu Davud'un bir diğer rivayeti şöyledir: "Hz. Ali (ra) dedi ki: "Ben mezisi akan bir kimseydim, yıkanmaya başladım. (Sonunda) sırtım çatlayacak hale geldim. Durumu Resulullah (sav)'a zikrettim -veya ona zikredildi-. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam: "Öyle yapma, (her seferinde yıkanma)! Meziyi gördün mü, zekerini yıka, sonra da namaz abdestiyle abdest al. Ancak meni atacak olursan o zaman yıkan!" buyurdular."

Taharet 83;
(206);
3662-

Ben mezi akıntısından epey bir sıkıntıda idim. Bu yüzden sık sık gusül yapıyordum. Sonunda Resulullah (sav)'a bu husustan sordum. Bana: "Meziden dolayı sana abdest kafidir!" buyurdular. "Ey Allah'ın Resulü! Elbiseye değen meziden ne yapmalıyım?" dedim. "Bir avuç su alıp, bunu, mezinin değdiğini zannettiğin yerlere serpmen sana yeterlidir." cevabını verdi.

Taharet 83;
(210);
Taharet 84;
(116);
Taharet 70;
(506);
3663-

Resulullah (sav)'dan guslü gerektiren şeyler nelerdir, sudan sonra olan sudan sordum. Şu cevabı verdi: "Bu mezidir. Her erkek mezi ifraz eder. Mezi akınca fercini ve husyelerini yıkarsın, ve namaz abdestiyle de abdest alırsın."

Taharet 83;
(211);
3665-

Resulullah (sav) (bir keresinde) kustu ve abdest aldı." Ma'dan der ki: "Resulullah (sav)'ın azadlısı Sevban (ra)'a Şam camiinde rastladım. Bu meseleyi ona hatırlattım ve ondan (mahiyetini) sordum. Şu cevabı verdi: "Doğru söylemiş, o zaman abdest suyunu da Resulullah (sav)'ın kendilerine ben dökmüştüm."

Savm 32;
(2381);
Taharet 63;
(87);
3667-

Resulullah (sav)'la birlikte Zatu'r-Rika' gazvesine çıktık. (Askerlerden) bir kişi, müşriklerden birinin hanımına temasta bulundu. Kocası da: "Muhammed'in Ashabından kan dökmeden geri dönmeyeceğine" diye yemin etti. Evinden çıkıp Resulullah (sav)'ı takibe koyuldu. Resulullah (sav) bir yerde mola verdi ve: "Kim bizi (nöbet tutup) koruyacak?" diye sordu. Muhacir ve Ensardan birer adam vazifeyi üzerlerine aldılar. Resulullah (sav) bunlara: "Şu geçidin girişini tutun (orada bekleyin)!" diye ferman buyurdu. Bu iki zat, geçidin ağzına gelince Muhacirden olanı yattı. Ensari de namaz kılmaya başladı. Derken takipçi adam da oraya geldi. (Namazdaki nöbetçinin) siluetini görünce anladı ki, bu askerlerin koruyucusudur, derhal bir ok attı ve ok, eliyle koymuşcasına hedefini buldu. Ensari oku çıkanp (namazına devam etti). Müşrik (isabet ettiremedim düşüncesiyle atmaya devam etti.) Öyle ki üçüncü okunu da attı. Enseri de (yaraya aldırmadan) aynı şekilde namazına devam etti. Bir müddet sonra arkadaşı uyandı. (Müşrik bunların iki kişi olduğunu görünce) yerinin farkına vardıklarını anladı ve kaçtı. Muhacirden olan zat, Ensari arkadaşındaki kanı görünce: "Sübhanallah! Sana ilk oku atınca beni niye uyandırmadın?" diye sordu. Arkadaşı: "Öyle bir sure okuyordum ki, kesmek istemedim" diye cevapladı.

Taharet 79;
(198);