Müslim İstiğfar; Tesbih; Tehlil; Tekbir; Tahmid Ve Havkale Hadisleri

- Sahih-i Müslim
Kitaplar
Müslim
Konu Başlıkları
İstiğfar; Tesbih; Tehlil; Tekbir; Tahmid Ve Havkale
İstiğfar; Tesbih; Tehlil; Tekbir; Tahmid Ve Havkale Hadisleri
1882-

Resulullah (sav) ölümünden önce şu duaları çok tekrar ederdi: "Sübhanallahi ve bihamdihi, estağfirullahe ve etubu ileyh. (Allahım seni hamdinle tesbih ederim, mağfiretini diler, günahlarıma tevbe ederim. 

)" Ben kendisinden bunun sebebini sordum. Şu açıklamayı yaptı: "Rabbim bana bildirdi ki, ben ümmetim hakkında bir alamet göreceğim. Ben onu görünce Sübhanallahi ve bihamdihi, estağfirullahe ve etubu ileyh zikrini artırdım. Bu gördüğüm, iza cae nasrullahi ve'l-fethu... süresidir."
Tefsir;
Nasr;
Ezan 123;
139;
Megazi 50;
Salat 220;
(484);
1883-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Sübhanallahi, velhamdu lillahi, veld ilahe illallahu vallahu ekber (Allah'ı tesbih ederim, hamdler Allah'adır, Allah'tan, başka ilah yoktur. Allah en büyüktür) demem, bana, üzerine güneşin doğduğu şeyden (dünyadan) daha sevgilidir. 

"
Zikr 32;
(2696);
Da'avat 139;
(3591);
1887-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Şurası muhakkak ki, bazan kalbime gaflet çöker. Ancak ben Allah'a günde yüz sefer istiğfar eder (affımı dilerim). 

"
Zikr 41;
(2702);
Salat 361;
(1515);
1888-

Resulullah (sav)'ın şöyle dediğini nakletmiştir: "Ey insanlar! Rabbinize tevbe edin. 

Allah'a kasem olsun ben Rabbim Tebarek ve Teala hazretlerine günde yüz kere tevbe ederim."
Zikr 42;
(2702);
1891-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "Kim: "La ilahe İllallahu vahdehu la'şerike leh, lehul mülkü ve lehu'l-hamdü ve hum ala külli şey'in kadir" duasını bir günde yüz kere söylerse, kendisine on köle azad etmiş gibi sevab verilir, ayrıca lehine yüz sevab yazılır ve yüz günahı da silinir. Bu, ayrıca üç gün akşama kadar onu şeytana karşı muhafaza eder. 

Bundan daha fazlasını okumayan hiçbir kimse, o adamınkinden daha efdal bir amel de getiremez. Kim de bir günde yüz kere "Sübhanallahi ve bihamdihi" derse hataları dökülür, hatta denizin köpüğü kadar (çok) olsa bile."
Da'avat 54;
Bed'ü'l-Halk 11;
Zikr 28;
(2691);
Kur'an 20;
(1;
209);
Da'avat 61;
(3464);
1893-

Anlattığına göre, "Resulullah (sav) efendimiz bir gün sabah namazını kılınca, daha kendisi namazgahında iken, erkenden yanından çıkmış, gitmiş, kuşluktan sonra Cüveyriyye (aynı yerinde zikrederek) otururken geri gelmiş ve: "Bırakıp gittiğim halde duruyorsun (hiç yerinden kımıldamadın galiba?)" diye sormuştur. "Evet" cevabı üzerine şunu söylemiştir: "Ben senden ayrıldıktan sonra dört kelime(lik bir dua)yı üç kere okudum. Eğer bunlardan hasıl olan sevab tartılacak olsa, senin burada sabahtan beri okuduğun duaların sevabının ağırlığına denk olur. O dua şudur: "Sübhanallahi ve bihamdihi adede halkihi ve rıda nefsihi ve zinete arşihi ve midade kelimatihi. (Allah'ı mahlukatı sayısınca, nefsinin rızasınca, arşının ağırlığınca, kelimelerinin adedince tesbih (noksanlıklardan tenzih) ederim."

Zikr 79;
(2726);
Da'avat 117;
(3550);
Salat 359;
(1503);
Sehv;
93;
(4;
77);
1894-

Resulullah (sav) buyurdular ki: "İki kelime vardır, bunlar dile hafif, terazide ağır, Rahman'a da sevgilidirler: Sübhanallahi ve bihamdihi, Sübhanallahi'l-azim (Allahım seni hamdinle tesbih ederim, yüce Allahım seni tenzih ederim) kelimeleridir."

Da'avat 65;
Eyman 19;
Tevhid 58;
Zikr 31;
(2694);
Da'avat 61;
(3463);